Urla’da bir şeyler oluyor!

Urla’da, denize bir kilometre uzaklıktaki evimin bahçesinde dört karık domates ekimini bitirdim.

Daha sonra üç karık acı biber fidesini diktim.

Fideler Bayındır’dan Emine Hanım’dan geldi.

Söylediğine göre; dört gün ara ile su vermem gerekiyor.

Şimdi sıra patlıcan fidelerini dikmeye geldi.

Ancak önce Urla’nın ‘Enginar Festivali’ne katılacağım...

Sonra izlenimlerimi sizinle paylaşırım.

Festival birkaç kişinin tekelinde mi, yoksa halkın ve üreticinin katkısıyla mı gerçekleşiyor.

Biliyorsunuz genelde birkaç kişi çıkar, kendini ‘Enginar kralı’ ya da ‘Enginar Kraliçesi’ sanır bu arada belediye ve resmi kurumlar aracılığıyla reklamını yaparak kendini tatmin eder.

Bu da eğitim noksanlığı ile sağlıksız düşünceden meydana gelen bir hastalıktır.

 

Eğitim ve sağlık

 

Yaşamımda en çok eğitime ve sağlığa önem veriyorum...

Bunların yan kolları da var:

Örneğin çevre ve kültür- sanat!

Dikkat ederseniz, benim ‘akıllı’ bazılarının ise ‘kurnaz’ olarak nitelendirdikleri iş adamları yatırımlarını da hep eğitim ve sağlık üzerine yapıyor.

Kim evladını iyi okullarda okutmak istemez?

Ama bu da parasız olmuyor...

Zaten ‘iyi okul’ denilince akla devlet okulları mı, yoksa ‘kolej’ dediklerimiz mi geliyor.

Eğitimde yıllardır ‘kolej’ sözcüğü kullanılmıyor.

Özel okulların isimlerinin başında da ‘M.E.B.’ harfleri var...

Yani devlet buradan da kendine pay çıkarıyor.

 

En iyi okul hangisi?

 

İlk kez Konak Belediyesi kurucu Başkanı rahmetli Süha Baykal’dan duymuştum:

‘En iyi okul, size en yakın okuldur!’ demişti.

Acaba öyle mi?

Öğretmeninden müdürüne, hatta sınıf arkadaşlarına kadar seçer duruma gelmedik mi?

‘İyi’ dediğimiz öğretmenin sınıfına ya da o okula çocuğumuzun kaydını yaptırmak için çırpınmıyor muyuz?

Biliyorum;

Evinden iki saat hatta daha uzun sürede gidilecek okullara çocuklarının kayıtlarını yaptıranları, günün yarısını okul servislerinde geçirtenleri...

Neden?

Çocuğu çok daha iyi şartlarda eğitim ve öğrenim görsün diye...

Eskilerin deyişiyle, okuyup da adam olması için...

 

Kızınca kapattırdı!

 

Birisi, birine kızdı ve ‘Çok para kazanıyorsun!’ diyerek dershaneleri kapattırdı.

Daha doğrusu dershanelerin az ömrü kaldı...

İyi mi?

Bilemiyorum...

Ama bildiğim dershanelere, yani çocuklarımızın öğrenimine çok büyük paralar döktüğümüz.

Ama bu dershaneler sayesinde binlerce kişinin de ekmek yediği...

Devlet öğretmenlerimize iş imkânı sağlayamazken, buraların kapılarını açtığını, hatta daha yüksek ücret ödediklerini...

 

Benim sistemim

 

Bana sorarsanız sistemim farklı:

Birincisi çocuğumu en yakın okula gönderirim.

İkincisi; Türkçe, matematik ve yabancı dil için ‘destek öğretmenleri’ bulurum.

Üçüncüsü; ‘İyi okul’ kavramından aklımızdan geçtiği gibi yüksek okulu, kentimizdeki ‘vakıf’ adı verilen özel üniversitede okuturum.

Çocuğum ayakları üstünde basınca da yurtdışında dünyaca ünlü üniversitelerde, yüksek lisans ve doktora yapmasını sağlarım.

İnanın, çok daha az masrafla, çok daha etkin ve başarılı bir evlat yetiştirmiş olursunuz.

Üstelik ‘işsiz kalma’ sorunu da olmaz...

‘Diplomalı işsizler’ kervanını katılmaz...

Şimdi seçimler var...

Bakıyorum; sadece CHP’nin programında eğitime ve işsizliğe yer verilmiş...

Diğerleri hala havanda su dövüyor...

 

Yangır’ın oğlunu kaybedecektik!.

 

Gelelim ikinci önemli konuya; sağlığa...

Birçok varlıklı kişinin yatırım yaptığı sağlığa...

Önce bir olay anlatayım:

Aslında çok var ama Hüseyin Yangır’ın başından geçeni.

Hüseyin Yangır emekli gazeteci, spor yazarı.

Benim gibi Bornovalı...

Sonra yıllarca Karşıyaka’da oturdu, bir yıldır yine baba memleketi Bornova’ya döndü...

 

Aldatmaca sürüyor!

 

İki oğlundan biri, bankada güvenlik görevlisi...

Geçenlerde gece yarısı rahatsızlandı...

Tuttular ismi reklamlarından ilk aklımıza gelen Karşıyaka’da bir hastanenin aciline götürdüler.

Hatta bu hastane için, bir ara, devlet büyüklerimizden birinin eşinin adı geçiyordu.

Yani görünmez sahibi bir kadındı...

Neyse: ‘bir şey yok!’ dediler, ne bileyim ‘soğuk algınlığı’ dediler, evine gönderdiler.

Ama delikanlıda bulantı ve kusma sürüyordu...

İçleri rahat etmedi yine Karşıyaka’da, ya da Çiğle tarafında bir başka ‘ünlü!’ hastaneye götürdüler...

Acilinde baktılar, ‘Sağlam!’ dediler ve bir iğne yaparak yine taburcu ettiler.

Eve döndüklerinde gençte bir değişiklik yoktu...

Ve Hüseyin Yangır’ın oğlunu bu kez Bornova’da Ege Üniversitesi Aciline götürdüler.

Daha ilk bulgular, ‘apandisit’ olduğunu gösteriyordu...

Tetkikler yapıldı ve ‘apandisitin patladığı’ zehirlenme, ya da ölüm tehlikesinin bulunduğu ortaya çıktı...

Servise kaldırıldı, ameliyata alındı ve yaşama döndürüldü...

Belki biliyorsunuz, ben Rektör Prof. Dr. Candeğer Yılmaz hocama, ‘Sizin hastanenizde iş yok!’ demiştim.

Bana alındı...

Ama şimdi Gazeteci Hüseyin yangır’ın oğluna zamanında teşhis koyarak sağlığına kavuşturdukları için özel teşekkür ediyorum.

Demek ki, hastane kendini topladı...

 

Sağlığın reklamı olmaz!

 

İşte aradaki fark...

Birine artı para veriyorsun, diğerine ise ‘Bakmıyorlar!’ diye kızıyorsun...

Canlı canlı bir haftalık ya da 10 günlük bir örneği vermeye çalıştım,

Yani her gördüğünüz sakallı sizin dedeniz değil...

İsme ve reklamlara kanmayın...

Doğruyu komşularınızdan ve halkın kendisinden öğrenirsiniz...

Yaşayan ve başına gelen bilir...

 

Neye önem veriliyor?

 

Sizce Türkiye’de en çok neye önem veriliyor:

Ben eğitime veriyorum ama 180 ülkede insanların en çok neye değer verdikleri araştırıldı ve Türkiye en çok sağlığa önem verildiği ortaya çıktı.

OECD tarafından yayımlanan ve 2011’den günümüze dek toplanan verilere dayanan ‘Daha İyi Hayat Endeksi’nde 180 ülkedeki insanların en çok neye değer verdikleri ölçüldü.

Güvenlik, barınma, iş, gelir, iş-hayat dengesi, hayat tatmini, sağlık, eğitim, yönetim, toplum ve çevre gibi konu başlıklarının olduğu araştırmada Türkiye’de en çok sağlığa önem verildiği ortaya çıktı.

 

Güney Amerika’da Eğitim...

 

Çalışmaya göre Avrupalılar için hayattan tatmin olmak öne çıkarken Güney Amerika’da eğitim ön planda oldu.

Güney Amerika’nın neredeyse tamamı ve Meksika’da eğitim insanların en çok değer verdiği konu.

Türkiye dışında sağlığa önem veren diğer ülkeler Rusya, Norveç, İzlanda, Fransa ve Avusturya oldu.

Avrupa’da ise Kıbrıs, iş-hayat dengesinin en önemli unsur olarak görüldüğü tek ülke oldu.

Bugüne dek 60 binin üzerinde cevap toplanan araştırma, farklı ülkelerde nelere daha çok değer verildiği gösteriyor.

 

İşte istatiki sonuçlar

 

Değer verdikleri konulara göre ülkeler şu şekilde sıralandı:

Güvenlik: Azerbaycan, Kazakistan, Japonya, Venezuela, Honduras, Fildişi, Gine

Barınma: Cezayir, Etiyopya, Somali, Burkina Faso

İş olanağı: Moldova, Katar

Gelir düzeyi: Ukrayna, Arnavutluk, Suudi arabistan, Lübnan

İş-hayat dengesi: Avustralya, Kıbrıs, Porto Riko, Irak

Hayat tatmini: ABD, İngiltere, Almanya, İtalya, İsviçre, Portekiz, İsveç, İran, Hindistan...

Sağlık: Türkiye, Rusya, Çin, Fransa, İspanya, Yunanistan...

Eğitim: Brezilya, Arjantin, Şili, Uruguay, Meksika, Mısır, Fas, Tunus...

Toplum: Haiti, Zimbabwe, Bhutan

Çevre: Slovenya, Gürcistan, Papua Yeni Gine.

 

Araplar yine gelecek!

 

Bu arada Salı günü için bir davet aldım.

26-29 Mayıs 2015’ tarihlerinde  Çeşme’de gerçekleştirecek ‘II. Yapı-İnşaat Malzemeleri ve Teknolojileri Fuarı- I. Ev Tekstili, Dekorasyon, İç Mimari, Mobilya Fuarı İkili Görüşme , Alım Heyeti Organizasyonu’nun bilgilendirme toplantısı 5 Mayıs 2015 Salı günü saat 10:00’da Hilton Otel’inde gerçekleştirilecek.

Türk-Arap Ülkeleri İşadamları Derneği İzmir Şubesi Basın Danışmanı Demet Aksu, TURAB Fuarcılık A.Ş.’nin önceki başarılı organizasyonları hakkında da bilgi verecek.

Salı sabahı bir başka yerde randevum olduğu için bu toplantıya katılamayacağım.

 

Sizi de anlatıyor mu?

 

Dostumdan öğrendim...

‘Beni anlatıyor’ dedi, aşağıda yazdıklarım...

Belki sizi de anlatıyordur.

Kararı siz verin:

Biraz da günün önemi ile ilgili birkaç beylik szöz edeyim:

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yeniden tanış.

Daha  o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını, takvim tutmazlığını. Aramızda bir düşman gibi duran ‘zaman’ı daha o gün anlamalıydım. Benim sana erken, senin bana geç kaldığını...

Ağzınızdan çıkanlara daima dikkat edin; Çünkü bir sözü unutmak, bir yüzü unutmaktan çok daha zaman alır!