LİDER KUŞATMASI

Bir önceki yazının devamı niteliğinde olacak.
Unutmadan bir evvelki yazımda Atatürk’ün de kuşatıldığını iddia ettim diye beni epeyce eleştiren olmuş.
O değil mi İzmir suikastından sonra “benim naçiz vücudum elbet birgün toprak olacaktır”  diyen?
Zeka yorum arası korelasyon çok önemli.
Dikkatinizi çekmek isterim, lider özellikli tüm organizasyonlar liderin içe kapandığı yada toplumdan uzaklaştığı zaman diliminde çökmüşlerdir.
Son sefere çıkan padişah ll Mustafa.
Viyana üzerine yürüdü, lakin son padişah kifayetsizlikten İngiliz’e sığınmayı seçti.
Onurlu bir yüzleşmeye dahi tahammülü olmadı.
Misal çağdaşları için bir örnek , Ebulfeyz Elçibey.
Yenildi, tasfiye edildi ,öldü ama hala liderlik vasfından bir şey kaybetmedi.
Menderes ve Özal neden milletin sinesinden bu kadar çabuk silindi?
Bana dahası en acı geleni Menderes’e neredeyse evliya ulu kişi gözüyle bakanlar idamını perde arkasından seyretti.
Ortalık durulunca sütre gerisinden çıkıp bir iki kelam edebildiler.
İşin bu faslından sonra lider kuşatması ilga olup yerine kuşatılmış lider gelir.
Bu gün Şamil Tayyar da benim fikrimi yüksek sesle dile getirmiş.
50+1 in aldatma ve kuşatma olduğunu yazmış.
Kuşatan liderden kuşatılmış lidere, gündeme hükmedenden teslim olana evrilen süreç yeniden başladı.
Özellikle son 20 yıldır halkın mutlu olduğu bir siyaseti takip eden Erdoğan ne yazık ki farklı yönlere doğru yol almaya başladı.
Öyle ki iki kişiden birinin tercihi olan lider kendini kanıtlama yolunda olağan üstü hamlelere kalkışıyor.
Oysa büyüklük ve gösterişli olma modundan tekrar tesadüfi seçilmiş evlerin sofralarına dönebilse en azından bu süreç daha az hasarla atlatılabilir.
Gözardı etmemek gereken en önemli konu dünya çapında bir krizin olduğudur.
Tek başına bu kayıplar kimsenin günahı değil.
Fakat çözümler ve sonuçları liderin kabahatı olur.
II Mustafa’dan sonra gelenlerin sebep olduğu kayıplar da bu noktada değerlendirilmeli.
Sonuçta ihtiyaçların piramidinde en üst sırayı açlık alır.
Güvenlik, örtünme ve barınma sonrasında gelir.
Bu güne kadar tebanın lidere katlanması ve sıkıntılara dayanması , beklentiler ile doğru oranlıdır.
Ve lider ihtiyaçlar piramidine göre arzu edilenleri en az seviyede dahi olsa karşılarsa lider olarak kalır.
Ne vakit bunlara bu yeter diyerek etrafındakilerin yarattığı sanal konfor alanına girerse liderlik orada biter.
Sonrasında ne istediler de vermedik yada verdiklerimize nankörlük ediyorlar faslı başlar.
Bu son cümle istisnasız tüm liderler için geçerlidir.