AYNADA BİTEN UMUT…

Söyleyin bana aynalar.

Söyleyin tüm sırlarınızı.

Kimler yalan söyledi size?

Kime yalan söylediniz gerçek yüzünüzle?

Kimler gerçekten bakınca gördü?

Gerçekten, kendilerini.

Neler değiştirdiniz? Sahiden yüzlerde.

Neler değişti? Sizin yüzünüzde.

Size bakınca insanlar.

Benliğini Zeus sandılar.

Size bakınca çocuklar.

Hayretle uyandılar.

Andılar mı? Gönülde bakınca.

Zerreden hafifliğini.

Konuştular mı? Size.

Tüm yaptıklarını.

Siz gördünüz.

Siz duydunuz, gerçekleri

Anlatın bana, tüm ikiyüzlülükleri.

Anlatın bana tüm gerçekleri.

Sizler en yakındınız tüm zamanlara.

Beyaz atlı bekleyen kızancıklara.

Sizler en yakındınız her sabah.

Güne umutla başlayan traşlılara.

Siz değiştirdiniz uzayan umutları.

Siz kopardınız tüm doğallıkları.

Büküldü umutlar karşınızda.

Sabırla cevabınızı beklediler.

Sizden gelen yanıtlarla.

Sokaklara dağıldılar.

Hep yaptınız bu çirkinlikleri.

Kapladınız tüm mekânları.

Gerçekten yalan yazdınız.

Gerçekten olmayanları.

Tüm mekânları otağ tutunuz.

Çocuklara oyuncak oldunuz.

Kandıkça sizin gösterdiğiniz yüzlere.

İnsanlar.

Hiç farkında olmadan.

İç dünyalarını unuttular.

Umutlar battı sizde.

Kaldınız şimdi siz size.