FİLİSTİN MESELESİNİ OKUYALIM

Söylenenin aksine bir din savaşı değil din sosuna batırılmış emperyalizmin rol kesmesini izliyoruz.
Eğer din savaşı olsaydı özellikle Katolik dünya Filistinlilerin yanında yer almalıydı.
Hristiyan inanç sistemine göre Hz. İsa’yı Romalılara ihbar edip onları kışkırtan ve ölümüne sebep olanlar Musevi din adamlarıydı.
Aralarında bir kan davası var.
AB desteği ve ABD savaş gemilerinin varlığı din savaşını uzak ihtimale sürüklüyor.
Müslümanlara gelince , en hafifi protesto yapıyorlar ama o da ilginç.
Marka protestolarından bayrak yakmaya kadar.
Evet bu tür eylemler diri tutar ama esas olan hükümetlerin eylemleri.
İHH gibi soru işaretleri barındıran yapıların göz yumulan İncirlik ( ABD ) protestoları kesinlikle halk desteğinin uzağında farklı amaçları barındırıyor gibi.
Oysa dünyanın her yerinde vicdan sahipleri hükümetlerini sıkıştıran eylemler yapıyor.
Gelelim Ortadoğu cenahına.
Dün Lübnanlı bir kadın şarkıcının feryadını içeren kızgınlık dolu şarkısını dinledim.
Şarkı din kardeşliğinden bahsetmiyor.
Arap ırkına sesleniyor.
Belki de kendilerini dinin patronu görüp bizim gibi dini bırakıp Araplara hayran olanları adam yerine koymuyor.
Her neyse.
Çağrısı karşılık bulmuyor.
Suud ailesi festival sarhoşu, büyük abi Mısır ellerini arkasına bağlamış priamitlere karşı bir şarkı tutturmuş.
Yani Arap dünyası tıpkı Osmanlının son dönemi gibi.
Önce hanedan bağlılığı, sonra din kardeşliği o da tutmayınca milliyetçilik zırhına bürünmek gibi.
Sonuç, milliyetçilik kurtarır.
Tıpkı Türklük şuurundaki Türk devleti kurucu babalarının yaptığı gibi.
İşi bir adım daha öteye taşıyalım.
Gazze’de esir alınmış 2 milyondan fazla insan son çareyi ölümü kutsamakta bulmuş.
Tıpkı Hint dinlerindeki reenkarnasyon gibi.
Köleliğe alıştırılan topluluk yeniden dünyaya geldiğinde mihrace olacağını zannedip kast sisteminin cenderesine tahammül ediyor.
Gazzeliler kaçınılmaz ölümün şehadet gibi çokları için ütopik olan zarfına saklanıyorlar.
Şimdi;
Gazze’ye gelince, Hamas olması gereken bir şeyi yaptı.
Tıpkı Ebu Zer’in “akşam yatağa aç girip de sabah kılıcına sarılmayanın aklına şaşarım” dediği gibi.
Ortada Arap milliyetçilerinin cesarete karar verip toprak savunmaları dışında bir seçenek yok.
Umarım Hamas, FKÖ ve diğer milliyetçiler ölümden öte köy olmadığını görerek topyekün bir kurtuluş mücadelesine girerler.
Aksi durum, emperyalizme kurban edilen ve onun ileri karakolu olan İsrail’in kendi var olma çabasıyla daha büyük dramlara neden olacaktır.